2 Ağustos 2001
TMT derken
63 öncesi yıllardı... Kooperatif Merkez Bankası’nın yanında küçük bir dükkanı işyeri olarak düzenlemişti... Bir masa, bir sandalye, bir de sehpa... Kısa boylu, tıknaz bir yapıya sahipti... Türkiyeliydi... Kendini işadamı olarak tanıtırdı... Babamın arkadaşı olduğu için ona amca derdim... Necat Amca... Necat Ertekin...
Bir bisikleti vardı... Lefkoşa’da onunla dolaşırdı... Sık sık babamla buluşurlar, bir yerlere giderlerdi... Biraz esrarengiz bir tipti... Çok sıcak bir kişiliği vardı... Sessiz, sakin, mütevazı bir yapıya sahipti...
*****
Sonra ansızın ortadan kayboldu... Yıllar sonra, 1963 sonrası yıllarda, onu Aslan Komutan olarak Yeşilırmak’ta gördük... O bir askerdi... Türk ordusunun bir subayı... Yeşilırmak’ta yıllarca komutanlık yaptı... Bölgede onu sevenler çoğunlukta... Köylülere Rumca konuşmayı yasaklamıştı... Rahmetli Dr. Fazıl Küçük’le de nedenini hatırlamadığım bir çatışması vardı...
Daha sonra bir gün onu yine Lefkoşa’da gördük... Büyük ihtimalle kendisi gibi subay olan arkadaşlarıyla, Ledra Palace yakınlarında bir evde kalıyordu... Burada kalışı kısa sürdü...
*****
Alayın değişme dönemiydi... Türkiye’ye geri dönecek askerler, Kermiya’da, alayın önündeki ağaçlık alanda toplanmışlardı... Onları uğurlamaya giden vatandaşlar da oradaydı... Türkiye’ye dönecek olan askerler hem sevinçli hem üzüntülüydüler... Ailelerine, yuvalarına kavuşacaklardı, ama geride dost ve arkadaşlarını bırakarak...
O da oradaydı... Necat Amca da oradaydı... Subay olmasına rağmen er üniforması giyiyordu... Alay Değiştirme Birliği’yle Türkiye’ye gidecekti... Herhalde Rumlar tarafından fark edilmemesi için bu yol kullanılıyordu... Ve gitti...
*****
Zaman zaman mektuplaşıyorduk... Aradan yıllar geçti... 1974 geldi geçti... Sonra onu İstanbul’da gördüm... Gerçek adını, gerçek kimliğini öğrendim... Emekli Albay Necmi Erce... Kore’de savaşmış... Kıbrıs’ta TMT’nin kuruluş yıllarında, TMT’nin komuta kademesinde görev almış... Mücahit Komutanlığı yapmış...
Hiç evlenmemiş... Veya evlenmeye vakit bulamamış... Kardeşleri ile birlikte yaşıyordu İstanbul’da... Mütevazı bir hayat... Ve Beşiktaşlı... Hasta bir Beşiktaşlı... TMT’den kesinlikle konuşmuyor... Tüm soruları sempatik ve esprili üslubuyla yanıtsız bırakıyor...
*****
Bir gece Hilmi Şevket aradı... “Necat Ertekin’i kaybettik” dedi... Necat Ertekin, Necmi Erce, Aslan Komutan ölmüştü... Bütün yaşadıklarını, bildiklerini, anlatmadıklarını da alarak gitmişti... O ölmüştü... TMT’nin bilinmeyen, görünmeyen bir kahramanı ölmüştü...
Ama o ölmedi... Çünkü kahramanlar ölmez... O, anıldıkça yaşayacak...
Selam olsun TMT’nin tüm bilinen ve bilinmeyen kahramanlarına...